Publikowane artykuły mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Dowiedz się więcej...
Tendinopatia to ogólne pojęcie opisujące stan patologiczny w obrębie ścięgna, który cechuje się występowaniem obrzęku, bólu i upośledzenia ruchomości wykonywanym z zaangażowaniem ścięgna dotkniętego tendinopatią. Jest to szerokie pojęcie określające różne przewlekłe zmiany w ścięgnach, którym towarzyszy miejscowy ból nasilający się przy aktywności fizycznej. Często, w wyniku przeciążenia tkanek miękkich oraz stanu zapalnego dochodzi do przebudowy tkanki, powodując jej osłabienie. Najczęściej spotykane tendinopatie dotyczą:
W przypadku tendinopatii charakterystycznym objawem jest ból w okolicy ścięgna, który nasila się wraz z jego obciążaniem. Zazwyczaj pojawia się na początku wykonywania czynności, następnie trochę się zmniejsza, jednak jeśli nadal będzie się obciążać tę okolicę - ulega znacznemu nasileniu, co zmusza do zaprzestania ruchu. Objawy utrzymują się przez ponad 6 tygodni.
Tendinopatie zazwyczaj związane są z przewlekłym przeciążaniem ścięgien. Zależność ta uwarunkowana jest wieloczynnikowo. U podstawy problemu leży nadmierne używanie danego stawu, częste powtarzalne ruchy powodujące napięcia lub mechaniczne uszkodzenie ścięgien. Przeciążenia mogą być spowodowane nie tylko ponadprzeciętnym wysiłkiem fizycznym, ale także nieprawidłowym sposobem chodzenia, biegania, wykonywania ćwiczeń. Szacuje się, że wady postawy oraz nieprawidłowości w biomechanice elementów układu ruchu odpowiadają za ponad 60% tendinopatii ścięgna Achillesa u sportowców. Kiedy przeciążenia, które przekraczają prób fizjologicznego obciążenia struktur, powodują stan zapalny lub zmiany zwyrodnieniowe w obrębie ścięgna bardzo ważne jest zachowanie odpowiedniej przerwy w treningach. Jeśli okres ten będzie zbyt krótki, by odbudować uszkodzone struktury dochodzi do osłabienia lub zerwania ścięgna. Czasami uszkodzenia ścięgna mogą być także wynikiem kumulacji częstych mikrourazów.
Poza nieprawidłowym wykonywaniem ruchów oraz przeciążeniami rozważa się również wpływ czynników genetycznych - mutacji genów związanych z metabolizmem kolagenu. Niektóre zaburzenia metaboliczne takie jak otyłość, dyslipidemia czy cukrzyca , a także stosowanie niektórych leków (doustne glikokortykosteroidy, fluorochinolony) zwiększają ryzyko wystąpienia tendinopatii.
Rozpoznanie stawiane jest w głównej mierze w oparciu o objawy kliniczne. W przypadku ścięgien położonych powierzchniowo można wyczuć zgrubienia. Czasami jako uzupełnienie diagnostyki wykorzystywane są badania obrazowe takie jak rezonans magnetyczny czy USG.
Leczenie tendinopatii jest złożonym procesem, który w zależności od stanu zdrowia oraz nasilenia dolegliwości może obejmować:
Przed wyborem terapii lekarz powinien również przeanalizować jakie czynniki mogły wpłynąć na pojawienie się tendinopatii np. cukrzyca, palenie tytoniu, otyłość, hiperlipidemia, nagła zmiana obciążenia treningowego, wcześniejszy uraz czy zmiany stosowanych leków, historia stanów zapalnych stawów w rodzinie i inne.
Najczęściej stosowanym schematem terapii jest kinezyterapia – opracowany wspólnie z fizjoterapeutą schemat ćwiczeń wzmacniających, a z czasem obciążających. Zazwyczaj poprzedza ją krioterapia, stosowana w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych i obrzęku. Fizjoterapię uzupełnia odpowiednia dieta i suplementacja zawierająca m.in. kwasy tłuszczowe omega-3, kolagen, MSM, siarczan glukozoaminy czy siarczan chondroityny.
Czasami, gdy mniej inwazyjne terapie nie przynoszą efektu, u pacjenta stosuje się leczenie operacyjne.
Ścięgno Achillesa jest jednym z najgrubszych i najmocniejszych ścięgien w ciele człowieka. Łączy ono kość piętową z mięśniami łydki, zapewniając możliwość zgięcia podeszwowego w stawie skokowym. Niestety, u sportowców jest to obszar, w którym często dochodzi do kontuzji. Jako najczęstszą przyczynę tendinopatii ścięgna Achillesa uznaje się przewlekłe zmiany przeciążeniowe. Rzadziej są to ostre urazy. Długo trwający stan zapalny powoduje zmiany degeneracyjne włókien kolagenowych budujących ścięgno, co zmniejsza ich odporność na rozciąganie. Kiedy nie przeznaczy się wystarczającej ilości czasu na regenerację, może dojść do rozwoju tendinopatii. W początkowej fazie terapii schorzenia należy unikać obciążeń treningowych. Stosuje się zabiegi fizjoterapeutyczne, które mają na celu złagodzić stan zapalny np. krioterapia, laser, ultradźwięki. W fazie przewlekłej fizjoterapeuta dobiera odpowiednie ćwiczenia ekscentryczne, które poprzez stymulowanie produkcji kolagenu mają za zadanie zwiększenie przekroju poprzecznego ścięgna.
Przypisy
W swojej karierze naukowej zajmuje się przeciwzapalnym wpływem składników żywności w chorobach cywilizacyjnych, w tym w nowotworach. Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Prywatnie miłośniczka ekologii, fotografii i dalekich podróży.
Zobacz wszystkie wpisy autora
Artykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Olmed nie stanowią porady medycznej,
ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji
pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą
stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania
produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na
życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym
specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.
Nigdy nie lecz się sam, korzystaj z opieki medycznej swojego lekarza i w przypadku
objawów choroby lub pogorszenia się Twojego stanu zdrowia skontaktuj się ze
specjalistą.
Właściciel serwisu aptekaolmed.pl nie ponosi odpowiedzialności związanej z
wykorzystaniem informacji zawartych w publikowanych za pośrednictwem Serwisu
artykułach.