Publikowane artykuły mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Dowiedz się więcej...
Większość kobiet doświadcza menopauzy w wieku 40-58 lat. W tym okresie dochodzi do stopniowego obniżania się poziomu hormonów płciowych takich jak estrogen i progesteron. Prowadzi to do pojawienia się uporczywych dolegliwości trwających zazwyczaj 4-5 lat (okres klimakterium) i następczego pogorszenia jakości życia pacjentek. Na wiek wystąpienia menopauzy mają wpływ czynniki dziedziczne, palenie papierosów (przyspieszenie o około 1,8 roku), miejsce zamieszkania (im wyżej nad poziomem morza, tym menopauza występuje wcześniej), utrata jajnika w młodym wieku, chemioterapia, radioterapia, niektóre choroby układu immunologicznego, a także stosowanie sterydów oraz leków obniżających stężenie estrogenów.
U niektórych kobiet, do menopauzy może dojść jeszcze przed 40 rokiem życia. Przyczynę może stanowić gwałtowny spadek masy ciała, choroby tarczycy, choroby narządów rodnych, stany zapalne, przewlekłe choroby wyniszczające (cukrzyca, choroby nerek), a także stosowanie niektórych leków.
Jakie są objawy menopauzy? Najczęściej występujące objawy menopauzy to uderzenia gorąca, suchość pochwy, zaburzenia snu i nocne poty. Część kobiet dodatkowo zgłasza zaburzenia seksualne, depresję, bóle stawów, wzrost masy ciała, zmęczenie, bóle głowy, zaburzenia lękowe, zaniki pamięci. Według badań, kobiety, które są aktywne fizycznie mają mniej objawów menopauzy i krótszy okres ich trwania w porównaniu z mniej aktywnymi kobietami. Dodatkowo, zarówno bierne jak i aktywne palenie zwiększa ryzyko pojawienia się uderzeń gorąca. Najczęściej opisywane klinicznie objawy menopauzy to:
Późne objawy menopauzy - kiedy występują? W późniejszym okresie klimakterium dochodzi do pogorszenia jakości skóry (utrata jędrności, pocienienie), zmniejszenia wydzielania śluzu pochwowego, a także z powodu wiotczenia mięśni dna miednicy może dochodzić do jej ucisku na pęcherz i następczych problemów z nietrzymaniem moczu. Ponadto długotrwały brak estrogenów niekorzystnie wpływa na układ kostny. Już kilka lat po menopauzie, nasilają się procesy ubytku wapnia z kości, co prowadzi do osteoporozy. Hormony kobiece mają również korzystny wpływ na poziom lipidów we krwi. Kiedy od dłuższego czasu brakuje ich w organizmie, zwiększone zostaje ryzyko chorób układu krążenia i hiperlipidemii. W szczególności dotyczy to pań chorujących przewlekle na cukrzycę lub nadciśnienie tętnicze.
Zazwyczaj jako pierwszy zwiastun nadchodzącej menopauzy pacjentki zgłaszają nieregularne plamienia zamiast okresu. Odstępy pomiędzy planowanymi miesiączkami wydłużają się, aż w końcu dochodzi do ich zahamowania.
Czy po menopauzie można zajść w ciążę? Ze względu na stopniowe wygasanie czynności jajników i zmniejszanie się ilości wydzielanych hormonów żeńskich takich jak estrogen i progesteron, w okresie klimakterium, a już w szczególności po wystąpieniu menopauzy, nie jest możliwe zajście w ciążę.
Często rozważanym sposobem radzenia sobie z negatywnymi skutkami menopauzy jest hormonalna terapia zastępcza (HTZ). HTZ dzielimy na jednoskładnikową (tylko estrogeny) i dwuskładnikową (estrogeny i progesteron). O ile HTZ może przynieść korzyści zdrowotne takie jak zmniejszenie ryzyka osteoporozy i raka jelita grubego, zmniejszenie dolegliwości w okresie klimakterium oraz poprawę profilu lipidowego, to ma też poważne możliwe skutki uboczne. Wykazano, że stosowanie HTZ zwiększa ryzyko wystąpienia zakrzepicy, raka piersi, mięśniaków macicy czy raka endometrium w przypadku stosowania wyłącznie estrogenów.
U niektórych osób bezwzględnie nie wolno stosować hormonalnej terapii zastępczej. Przeciwwskazania stanowią: choroba zakrzepowa, rak sutka, rak endometrium, niewydolność wątroby, a także występowanie krwawień o nieznanej etiologii.
Objawy Menopauzy mogą być męczące i nieprzyjemne dla wielu kobiet. Z powodu zagrożeń związanych ze stosowaniem HTZ wiele kobiet poszukuje naturalnych alternatyw dla tego rodzaju terapii. W zależności od objawów menopauzy dobiera się surowce roślinne z następujących grup: antyandrogenne, estrogenne i estrogenopdobne, gestagenne, rozkurczowe na mięśnie narządów płciowych, regulujące trawienie i perystaltykę przewodu pokarmowego, lipotropowe i przeciwmiażdżycowe, poprawiające krążenie mózgowe i obwodowe, zwiększające wydolność psychiczną i fizyczną, zmniejszające wydzielanie potu oraz uspokajające, przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. Najwięcej badań naukowych potwierdza stosowanie preparatów zawierających ekstrakty z : pluskwicy groniastej (w dawce dziennej minimum 40mg) oraz koniczyny łąkowej (minumum 80 mg/dobę) przez okres 12 miesięcy. Często poleca się również stosowanie izoflawonoidów sojowych, których skuteczna dawka wynosi 50mg/dobę. Poza ziołolecznictwem, należy zwrócić szczególną uwagę na dobrze zbilansowaną, zdrową dietę oraz aktywność fizyczną. Poleca się również wszelkie metody relaksacji, w tym medytację i aromaterapię.
Przypisy:
W swojej karierze naukowej zajmuje się przeciwzapalnym wpływem składników żywności w chorobach cywilizacyjnych, w tym w nowotworach. Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Prywatnie miłośniczka ekologii, fotografii i dalekich podróży.
Zobacz wszystkie wpisy autora
Artykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Olmed nie stanowią porady medycznej,
ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji
pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą
stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania
produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na
życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym
specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.
Nigdy nie lecz się sam, korzystaj z opieki medycznej swojego lekarza i w przypadku
objawów choroby lub pogorszenia się Twojego stanu zdrowia skontaktuj się ze
specjalistą.
Właściciel serwisu aptekaolmed.pl nie ponosi odpowiedzialności związanej z
wykorzystaniem informacji zawartych w publikowanych za pośrednictwem Serwisu
artykułach.