Publikowane artykuły mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Dowiedz się więcej...
Fibromialgia to przewlekła choroba reumatyczna tkanek miękkich. Cechuje się występowaniem przewlekłego bólu mięśni i stawów o uogólnionym charakterze. Typowe jest występowanie tak zwanych punktów tkliwych. Są to miejsca o zwiększonej wrażliwości na ucisk. Zlokalizowane są m.in. w okolicy szyi, karku i górnej części pleców. Często towarzyszą im zaburzenia snu, uczucie sztywności ciała oraz skłonność do zaburzeń lękowych i depresyjnych. Obszar w mózgu, który odpowiada za odczytywanie bodźców bólowych jest nadmiernie pobudliwy, co przekłada się na ciągłe odczuwanie bólu. Ten obszar mózgu reguluje oczywiście liczne inne funkcje organizmu m.in. odporność na stres czy sen głęboki. W przypadku zaburzeń snu głębokiego organizm gorzej się regeneruje, co wyjaśniałoby przewlekłe zmęczenie towarzyszące fibromialgii. Występowanie fibromialgii około 8 razy częściej stwierdzane jest u kobiet niż mężczyzn. Szacuje się, że choroba ta dotyka około 2-4% populacji. Objawy najczęściej pojawiają się w wieku 35-55 lat.
Dokładne przyczyny fibromialgii nie są znane. Podejrzewa się defekt genu kodującego syntezę transportera serotoniny, co skutkuje zaburzeniem przewodnictwa w synapsach. U chorych obserwuje się zmniejszone stężenie serotoniny. Pierwsze objawy choroby zazwyczaj pacjenci wiążą z różnymi sytuacjami stresowymi, dlatego nie wyklucza się, że przewlekły stres, traumatyczne przeżycia i złe samopoczucie psychiczne mogą przyczyniać się do rozwoju choroby. Nie wyklucza się także wpływu zakażeń m.in. wirusami zapalenia wątroby typu B lub C, HIV czy boreliozy. Zdarza się, że fibromialgia pojawia się u osób długotrwale leczonych z powodu chorób reumatologicznych lub autoimmunologicznych jak np. toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów czy choroba Hashimoto.
Objawy towarzyszące fibromialgii znacznie pogarszają jakość życia. Głównym objawem fibromialgii jest uogólniony ból mięśni i stawów. Dolegliwościom bólowym towarzyszy zwiększona wrażliwość na ucisk w charakterystycznych 9 punktach, określanych jako punkty tkliwe. Punkty uciskowe występują symetrycznie po obu stronach ciała:
Ponadto u chorych na fibromialgię obniża się jakość snu, prowadząc do narastającego zmęczenia. Obserwowane jest uczucie sztywności ciała i osłabienie mięśni. Objawy zespołu chorobowego obejmują także skłonność do zaburzeń lękowych i depresyjnych. Zauważalne jest występowanie objawów wegetatywnych i czynnościowych m.in. ból brzucha, biegunki, duszność, niemiarowa praca serca, częste oddawanie moczu, uczucie chłodu, zmarznięte palce dłoni, mrowienie i drętwienie stóp i rąk. Czasami pojawiają się bóle głowy i napady migrenowe. W zespole fibromialgii mogą wystąpić zaburzenia funkcji poznawczych, trudności z koncentracją oraz nadwrażliwość na bodźce środowiskowe jak np. zapachy, zimno, hałas, silne światło. U większości chorych występują objawy psychopatologiczne - skłonność do depresji, stany lękowe, napięcia nerwowego, zaburzenia osobowości.
Podsumowując, osoby z fibromialgią często mogą doświadczać licznych objawów neurologicznych i psychiatrycznych:
Jak diagnozować FMS? Fibromialgia jest chorobą, w której czas od wystąpienia objawów do postawienia diagnozy jest z reguły dość długi. Rozpoznanie fibromialgii stawia lekarz reumatolog na podstawie charakterystycznego obrazu klinicznego. W badaniach laboratoryjnych i obrazowych wyniki są prawidłowe - nie obserwuje się odchyleń od normy.
Terapia u pacjentów z fibromialgią jest wieloetapowym, złożonym procesem, który wymaga kooperacji specjalistów z różnych dziedzin: psychologii, psychiatrii, reumatologii, fizjoterapii. Fibromialgia charakteryzuje się silnymi dolegliwościami bólowymi. W celu złagodzenia objawów zespołu bólowego stosowane są leki przeciwbólowe takie jak paracetamol czy tramadol. Do leczenia bólu nie zaleca się natomiast używania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. ibuprofen) oraz silnych opioidów. U większości pacjentów stężenie serotoniny jest niskie, czemu towarzyszy pogorszenie samopoczucia i zaburzenia depresyjne. Powszechne jest stosowanie leków przeciwdepresyjnych. Poprzez zwiększenie stężenia serotoniny i innych neuroprzekaźników biorących udział w przewodzeniu bodźców w układzie nerwowym zmniejsza się nasilenie bólu i zmęczenia. Leki te poprawiają także jakość snu. W leczeniu fibromialgii stosuje się także leki przeciwpadaczkowe.
Według badań, suplementacja witaminy D może zmniejszać nasilenie fibromialgii, w szczególności u pacjentów z poziomem [25(OH)D] niższym jak optymalny.
Życie z fibromialgią nie jest łatwe. Szczególnie, że mimo podjętego leczenia pojawiają się naprzemiennie okresy złagodzenia i nasilenia objawów. Jedną z ważnych niefarmakologicznych metod leczenia jest psychoterapia. Terapia behawioralna ma na celu wypracowanie z pacjentem metod radzenia sobie ze stresem i obniżonym nastrojem. Zaleca się także wykonywanie ćwiczeń usprawniającym, wzmacniających mięśni. Najlepiej wybierać aktywności o umiarkowanym lub niewielkim stopniu nasilenia. Przy znacznym wysiłku fizycznym, dolegliwości bólowe mogą ulec nasileniu. Fibromialgia to choroba przy której niezmiernie ważna jest fizjoterapia. Wśród często stosowanych zabiegów wymienić można takie jak:
Według badań naukowych stosowanie wegetariańskiej diety przeciwzapalnej może prowadzić do złagodzenia objawów schorzenia. Zaleca się zwiększenie spożycia kwasów tłuszczowych omega-3, świeżych warzyw i owoców, oliwy, oleju rzepakowego i lnianego, a także znaczne zmniejszenie lub wyeliminowanie z jadłospisu czerwonego mięsa jak np. wieprzowina czy wołowina. Część publikacji pokazuje korzystny wpływ suplementacji witaminy D, probiotyków, żelaza oraz magnezu.
Przypisy
W swojej karierze naukowej zajmuje się przeciwzapalnym wpływem składników żywności w chorobach cywilizacyjnych, w tym w nowotworach. Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Prywatnie miłośniczka ekologii, fotografii i dalekich podróży.
Zobacz wszystkie wpisy autora
Artykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Olmed nie stanowią porady medycznej,
ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji
pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą
stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania
produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na
życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym
specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.
Nigdy nie lecz się sam, korzystaj z opieki medycznej swojego lekarza i w przypadku
objawów choroby lub pogorszenia się Twojego stanu zdrowia skontaktuj się ze
specjalistą.
Właściciel serwisu aptekaolmed.pl nie ponosi odpowiedzialności związanej z
wykorzystaniem informacji zawartych w publikowanych za pośrednictwem Serwisu
artykułach.