Publikowane artykuły mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Dowiedz się więcej...
Antybiotyki to leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Działają poprzez hamowanie wzrostu lub zabijanie bakterii chorobotwórczych. Przepisywane są na receptę. Zazwyczaj antybiotykoterapia trwa od 7 do 14 dni. Bardzo ważne jest, aby leki przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza, o ustalonych porach dnia, nie pomijając żadnej dawki. Skrócenie czasu leczenia może skutkować brakiem skuteczności. Czasami stosowanie antybiotykoterapii jest profilaktyczne np. przez zabiegami chirurgicznymi w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia powikłań infekcyjnych.
W 1928 roku Alexander Fleming odkrył penicylinę. Było to prawdziwą rewolucją w leczeniu infekcji bakteryjnych. Lek ten wytwarzany jest przez grzyby z gatunku pędzlaka. Zatrzymuje proces tworzenia się bakteryjnych ścian komórkowych, uniemożliwiając ich dalsze namnażanie się i prowadząc do ich śmierci bakterii. Penicylina naturalna jest skuteczna w leczeniu zakażeń bakteriami gram-dodatnimi jak np. paciorkowce, gronkowce, pneumokoki. Choroby, które wcześniej zbierały śmiertelne żniwo, po tym odkryciu były łatwe do wyleczenia. Obecnie stosowane są zarówno penicyliny naturalne i półsyntetyczne.
Antybiotyki działają na patogeny na dwa główne sposoby. Pierwszym jest aktywność bakteriobójcza. Drugą jest działanie bakteriostatyczne, czyli spowolnienie i hamowanie ich wzrostu. Ze względu na mechanizm działania możemy je podzielić na hamujące syntezę (tworzenie) białek bakteryjnych lub ich ściany komórkowej, a także uszkadzające strukturę oraz funkcję bakteryjnych błon cytoplazmatycznych (pełnią funkcje ochronne i transportowe w komórce drobnoustroju). Ten sam lek może wywierać odmienne działanie w zależności od bakteryjnych. Wyróżnia się antybiotyki o szerokim spektrum działania - powodujące wyniszczenie wielu rodzajów bakterii, a także o wąskim spektrum. Efekt działania antybiotyku zależy od osiągniętego stężenia leku w organizmie, czasu utrzymywania się odpowiedniego stężenia oraz rodzaju infekcji.
Antybiotyki stosowane są w przypadku infekcji bakteryjnych. Nie będą skuteczne w leczeniu infekcji wirusowych czy grzybiczych. Rozpoczęcie kuracji musi być z przepisu lekarza, który po przeprowadzeniu badania potwierdzi etiologię bakteryjną choroby.
Antybiotyki stanowią podstawowy sposób leczenia infekcji o etiologii bakteryjnej. Niestety, często ich nadużywano, co doprowadziło do zjawiska antybiotykooporności. Powstają bakterie oporne na działanie niektórych stosowanych antybiotyków, które wcześniej były skuteczne w leczeniu zakażeń. Przykładem może być MRSA (gronkowiec złocisty oporny na metycylinę). Temu zjawisku sprzyja podawanie "na wyrost", niewłaściwe dobieranie dawki i czasu kuracji, dobieranie leku o zbyt szerokim lub wąskim spektrum działania oraz brak wykonywania posiewów przed włączonym leczeniem.
Po zastosowaniu antybiotyku mogą pojawić się działania niepożądane. Do najczęściej występujących zalicza się biegunkę poantybiotykową. Niestety wyniszczają nie tylko mikroorganizmy chorobotwórcze, ale także te korzystnie działające składające się na mikrobiotę przewodu pokarmowego działającą ochronnie. Naturalna mikroflora jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, wspomaga procesy trawienia, zapobiega kolonizacji jelita patogenami, wytwarza substancje potrzebne do regeneracji komórek jelita, a także może mieć wpływ na działanie ośrodkowego układu nerwowego. Kiedy dochodzi do jej zmniejszenia łatwiej namnażają się bakterie gnilne, ponieważ są one mniej wrażliwe na antybiotyki. Obniża się odporność. Ponadto, może pojawić się biegunka. Najbardziej wyniszczające dla mikrobioty są leki antybiotyczne o szerokim spektrum działania jak np. aminopenicyliny czy cefalosporyny. Aby zapobiegać wyjałowieniu jelit podczas antybiotykoterapii zaleca się przyjmowanie probiotyku.
Probiotyki to żywe drobnoustroje, które w odpowiednich ilościach wywierają korzystny efekt zdrowotny. Zalicza się do nich m.in. bakterie z rodzaju Lactobacillus, Bifidobacterium oraz drożdżaki Saccharomyces boulardii. Wybierając probiotyk należy zwrócić uwagę na skład, ponieważ nie wszystkie są skuteczne w zapobieganiu biegunki poantybiotykowej. Udowodnioną skuteczność mają:
Wybierając probiotyk zawsze warto wybrać produkt o statusie leku. Są one lepiej przebadane, a producent gwarantuje określoną minimalną ilość żywych bakterii w produkcie. Skład powinien być doprecyzowany z odpowiednimi oznaczeniami - nazwa łacińska z oznaczeniem literowo-cyfrowym np. Lactobacillus rhamnosus E/N, Lactobacillus casei DN-114 001. Przykładowe leki probiotyczne to m.in. Enterol, Lacidofil, Lakcid, Lakcid forte. Znacznie większa dostępność jest suplementów diety. Niektóre probiotyki wymagają przechowywania w lodówce. Przykładowym suplementem dobrej jakości z poprawnie opisanym składem jest np. Vivomixx.
Jak przyjmować probiotyk przy antybiotykoterapii? Najbezpieczniejszym schematem będzie zachowanie odstępu 4-6 godzin pomiędzy probiotykiem a antybiotykiem. Wyjątkiem są drożdżaki Saccharomyces boulardii, które można przyjmować o dowolnej porze. Probiotyk najlepiej przyjmować wraz z posiłkiem, najlepiej mlecznym. Jedzenie obniża kwasowość w żołądku, zwiększając przeżywanie bakterii probiotycznych. Jeśli stosowany jest raz dziennie najlepszym rozwiązaniem będzie przyjmowanie go wraz z kolacją. W nocy ruchy jelit są spowolnione. Daje to lepsze warunki do kolonizacji jelit przez bakterie probiotyczne.
Poleca się stosowanie probiotyku jeszcze kilka dni po zakończeniu antybiotykoterapii. Czas ten zależy od czasu trwania antybiotykoterapii i stosowanego leku. Przy leczeniu trwającym kilka tygodni lub miesięcy czas ten powinien być dłuższy.
Sposób żywienia jest niezmiernie ważny dla naszego zdrowia. W trakcie leczenia dobierajmy produkty tak, aby wzmocnić naturalną florę bakteryjną jelit. Probiotyki obecne są w produktach kiszonych oraz fermentowanych. Jadłospis warto uzupełnić o żywność taką jak:
W celu stworzenia lepszych warunków do zasiedlenia przez probiotyki warto zwrócić uwagę na obecność prebiotyków w diecie. Prebiotykami są np. fruktooligosacharydy lub galaktooligosacharydy. Nie są one trawione przez człowieka, ale rozkładają je bakterie. Naturalnie występują w produktach takich jak cykoria, karczochy, miód, cebula, por, szparagi, ziemniaki, banany, płatki owsiane.
Należy zachować 2-godzinny odstęp pomiędzy przyjęciem antybiotyku a zjedzeniem owoców cytrusowych (w szczególności grejpfruta), nabiału, zawierających dużo błonnika pokarmowego.
W przypadku wątpliwości co do dawkowania leku, czasu jego stosowania czy przyjmowania probiotyku zawsze warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Przypisy
Treści serwisu kierowane są do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.
W swojej karierze naukowej zajmuje się przeciwzapalnym wpływem składników żywności w chorobach cywilizacyjnych, w tym w nowotworach. Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Prywatnie miłośniczka ekologii, fotografii i dalekich podróży.
Zobacz wszystkie wpisy autora
Artykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Olmed nie stanowią porady medycznej,
ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji
pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą
stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania
produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na
życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym
specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.
Nigdy nie lecz się sam, korzystaj z opieki medycznej swojego lekarza i w przypadku
objawów choroby lub pogorszenia się Twojego stanu zdrowia skontaktuj się ze
specjalistą.
Właściciel serwisu aptekaolmed.pl nie ponosi odpowiedzialności związanej z
wykorzystaniem informacji zawartych w publikowanych za pośrednictwem Serwisu
artykułach.