Febrisan, 12 saszetek

Wskazania:

Krótkotrwałe leczenie objawów przeziębienia i grypy, takich jak: gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśniowe, bóle gardła, katar, bóle zatok.

Dawkowanie i sposób podawania:

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1 saszetka co 4-6 godzin. Na dobę nie stosować więcej niż 4 saszetki, czyli 3 g paracetamolu, 240 mg kwasu askorbowego i 40 mg chlorowodorku fenylefryny.

Sposób podawania:

Podanie doustne. Przed zastosowaniem proszek należy rozpuścić w szklance gorącej wody.

skład:

1 saszetka (5 g proszku musującego) zawiera 750 mg paracetamolu (Paracetamolum), 60 mg kwasu askorbowego (Acidum ascorbicum) i 10 mg fenylefryny chlorowodorku (Phenylephrini hydrochloridum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: 1 saszetka zawiera 2456 mg sacharozy, aspartam (E 951) oraz 164 mg sodu w postaci sodu wodorowęglanu.

Przeciwwskazania:

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; nadciśnienie tętnicze, tętniaki, nadczynność tarczycy, choroby serca; ciężka niewydolność nerek, niewydolność wątroby; cukrzyca; wrodzony niedobór enzymu: dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej; leczenie inhibitorami MAO oraz okres do 2 tygodni po ich odstawieniu, β‑adrenolitykami, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi; jaskra z wąskim kątem przesączania; ciąża i okres karmienia piersią; fenyloketonuria; choroba alkoholowa; dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Działania niepożądane:

Działania niepożądane wynikają z właściwości poszczególnych substancji czynnych. W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić: Zaburzenia krwi i układu chłonnego: neutropenia, trombocytopenia i agranulocytoza. Zaburzenia układu nerwowego: bóle i zawroty głowy. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: napad astmy oskrzelowej. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, objawy uszkodzenia wątroby, niewydolność wątroby. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa, zaburzenia w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu, zwłaszcza u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, wysypka, rumień, obrzęk naczynioruchowy. Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych. Zaburzenia naczyniowe: niewielkie podwyższenie ciśnienia tętniczego, przyspieszenie akcji serca, obniżenie ciśnienia tętniczego aż do objawów wstrząsu.