Publikowane artykuły mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Dowiedz się więcej...
Potworniaki to jedne z najczęściej rozpoznawanych guzów jajnika. Należą do grupy nowotworów germinalnych (ang. germ cell tumors). Wywodzą się z pierwotnych komórek rozrodczych (gonocytów) na różnych etapach różnicowania. Powstając z komórek macierzystych mają zdolność do przekształcania się w komórki każdego rodzaju. Zbudowane są z trzech listków zarodkowych, czyli zespołów komórek powstających w trakcie rozwoju. Mogą zróżnicować się w tkanki z :
Biorąc pod uwagę te właściwości, można się domyślić, że wewnątrz takiego guza mogą powstawać np. włosy, fragmenty kości, paznokcie, zdeformowane zęby. Zdarza się, że rozwijająca się tkanka gruczołowa w potworniaku jest czynna metabolicznie - wytwarza hormony, wywierając wpływ na gospodarkę hormonalną i funkcjonowanie organizmu. Co istotne, potworniaki mogą powstawać nie tylko w jajniku, ale lokalizować się w każdym miejscu w organizmie np. w jamie brzusznej, w jądrze u mężczyzn. Przyczyny ich powstawania nie są poznane. Podejrzewa się wystąpienie nieprawidłowości występujące podczas rozwoju wewnątrzmacicznego płodu. Może tak się zdarzyć, że komórki macierzyste migrują i zaczynają się dzielić i różnicować w niewłaściwym miejscu. Na powstawanie potworniaków nie mamy wpływu. Mają one podłoże genetyczne.
Potworniaki dzieli się na trzy główne typy, bazując na ich budowie oraz stopniu złośliwości.
Potworniaki niedojrzałe są nowotworami złośliwymi. Szybko rosną. Dają przerzuty. Najczęściej występują u kobiet w wieku 20-30 lat. Czasami rozpoznawane są w trakcie ciąży. Mogą osiągać duże rozmiary. Zazwyczaj komórki potworniaka niedojrzałego nie tworzą żadnych konkretnych tkanek. Nie jest otoczony torbielą.
Potworniaki dojrzałe mają najczęściej przebieg łagodny. Obecność komórek złośliwych rozpoznawana jest jedynie w 1-2% torbieli. Proces ten wynika z przemiany nowotworowej komórek nabłonka.
Najczęściej rozpoznawany jest potworniak dojrzały torbielowaty. Uznaje się, że jest to najbardziej rozpowszechniony typ potworniaka. Składa się z komórek zarodkowych zarówno ekto-, mezo-, jak i endodermy. Wewnątrz guza otoczonego łącznotkankową torebką mogą się rozwinąć zarówno paznokcie, włosy, tkanka gruczołowa, skóra, łój. Najczęściej jest to twór z przewagą różnicowania w kierunku ektodermy. W tzw. torbieli skórzastej rozwijają się wytwory naskórka takie jak włosy czy paznokcie, gruczoły potowe. Dużo rzadziej występuje potworniak dojrzały lity. Podobnie jak typ torbielowaty może zawierać tkanki ze wszystkich listków zarodkowych. Zdarza się, że jest zbudowany z aktywnej hormonalnie tkanki tarczycy. Poprzez wydzielanie hormonów, rozregulowuje gospodarkę hormonalną organizmu. W badaniach poziom TSH (hormon stymulujący tarczycę) będzie bardzo niski.
W większości przypadków, potworniaki nie dają żadnych objawów. Wykrywane są przypadkowo podczas badania USG lub innych badań obrazowych wykonywanych z odmiennej przyczyny. W miarę powiększania się guza, z racji jego rozmiarów zaczyna uciskać narządy położone naokoło. Powoduje to dolegliwości bólowe w obrębie brzucha. Ból ma zazwyczaj charakter ciągły, tępy. Może się nasilać podczas oddawania moczu. Symptomy zależą od położenia guza oraz jego wielkości. Wśród potencjalnych objawów wymienia się:
Przy potworniaku litym zbudowanym z hormonalnie aktywnej tkanki tarczycy (łac. struma ovaris) klinicznie można zaobserwować objawy nadczynności tarczycy takie jak m.in. bezsenność, kołatanie serca, zwiększona potliwość, utrata wagi, zaburzenia cyklu miesiączkowego, zwiększone wypadanie włosów.
W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem ginekologiem.
Wykrycie potworniaka najczęściej występuje podczas badania ultrasonograficznego (USG) w rutynowym badaniu ginekologicznym. W przypadku wątpliwości diagnostycznych lekarz może zalecić wykonanie rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej.
Leczenie potworniaków dojrzałych polega na chirurgicznym usunięciu zmiany. Zakres leczenia operacyjnego zależy od wieku pacjentki i wielkości . Jeśli guz ma niewielkie rozmiary, możliwe jest usunięcie metoda laparoskopową.
Jeśli podczas diagnostyki okaże się, że rozwinął się niedojrzały potworniak jajnika, który jest nowotworem złośliwym, leczenie jest charakterystyczne dla tego typu zmian. Wówczas leczenie potworniaka polega na usunięciu chirurgicznym (jednostronne usunięcie jajnika u kobiet w wieku rozrodczym lub całkowite wycięcie macicy wraz z przydatkami u kobiet po menopauzie), a następnie wdrożeniu terapii uzupełniającej: chemioterapia i/lub radioterapia. Wycięta zmiana będzie poddana badaniu histopatologicznemu.
Jednym z najcięższych powikłań, stanowiących zagrożenie życia, jest pęknięcie jajnika z potworniakiem, które może doprowadzić do zapalenia otrzewnej. Może wystąpić również skręt szypuły torbieli, prowadząc do martwicy tkanek. Nieleczona zmiana będzie się powiększać i uciskać na narządy położone w jamie brzusznej. W przypadku potworniaka niedojrzałego, jeśli jest nowotworem złośliwym, brak podjęcia leczenia będzie skutkował szybką progresją choroby, wystąpieniem przerzutów i śmiercią.
Rokowania w przypadku potworniaków łagodnych są bardzo dobre. Przy wczesnym rozpoznaniu i usunięciu osiągalne jest pełne wyleczenie. Kiedy potworniak jest nowotworem złośliwym, rokowanie jest zależne od stopnia zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjentki.
Przypisy
W swojej karierze naukowej zajmuje się przeciwzapalnym wpływem składników żywności w chorobach cywilizacyjnych, w tym w nowotworach. Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Prywatnie miłośniczka ekologii, fotografii i dalekich podróży.
Zobacz wszystkie wpisy autora
Artykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Olmed nie stanowią porady medycznej,
ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji
pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą
stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania
produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na
życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym
specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.
Nigdy nie lecz się sam, korzystaj z opieki medycznej swojego lekarza i w przypadku
objawów choroby lub pogorszenia się Twojego stanu zdrowia skontaktuj się ze
specjalistą.
Właściciel serwisu aptekaolmed.pl nie ponosi odpowiedzialności związanej z
wykorzystaniem informacji zawartych w publikowanych za pośrednictwem Serwisu
artykułach.